Şimdi geldik mi 3 yıl süren bir serüvenin son durağına kadar. 2011 yılında başlayan bir macera 2014 Mart ayında tarihi bir hezimet ile sonuçlandı. Muhteşem bir çıkış yaşanan 2 yıl. Çifte şampiyonlukla dolu 2 sezon yıllar sonra çıkılan 1. Lig sonunda büyük bir hüsranla sona erdi. İki iş adamının girişi ile başlayan süreç herkesi şaşkınlığa düşürerek büyük bir çıkış yakalattı. Sonraları herkes hedeflerini yükseltti ve hayal gücünü de kullanarak süper lig naraları atmaya başlamıştı.İlk önce takım iskeleti zarar gördü. Berkan, Gökhan, Tolga, Bilal, Taylan, Taha derken şampiyon kadro dağılmaya başladı. Sonra ilk kamp ve şampiyonluğun kaptan pilotu (yiğit namı ile anılır derler) Deli Fethi de gemiden ayrıldı. Para yoktu ama büyük bir cazibesi olan PTT 1. Lig markası için futbolcular menajerler sıraya girmişti. Sonuç ise yeni hayaller. Olsun gene de bu takım ligde kalır bakışı ve yanlış bir teknik ekip ile yola devam etmek. Sonraları ise kötü sonuçlar ve gemi de kalanların birer ikişer yolda ekipten ayrılmaları ile süreç devam etti. Binlerce insan yüreğini koydu ve daha da sıkı bir şekilde takımına sarıldı ama maalesef artık çabalar boşuna olacaktı. Yeni bir teknik ekip, yeni oyuncular derken bir kıpırdanma, silkinme işareti sonrası o da Adana Demirspor maçı sonrası gelen istifalar ile boyut değiştirdi. Artık ne ümit kalmıştı ne de nefes alacak bir bahane. Kopmalar devam etti. Devre arası kampı İzu ve Oseni, sonrasında Dabo, İrfan, Zafer, Mehmet Ali ahenk hepten bozuldu. Çöküş bir türlü önlenemedi. Merkezinde para sıkıntısı vardı ama kaybolan heves bu çöküşün baş mimarlarından biri oldu. İnanmışlık, heves, azim, hırs derken peş peşe mağlubiyetler devam etti ve nihayetinde beklenen hazin son. Kahramanmaraşspor tarihin en büyük ligden düşme olayına şahit olduk. Bir sezon kaldığımız Süper Ligde bile 23 puan toplamayı başarmış olan bir takım ligin son 4 haftasına kalesinde gördüğü 67 gol ile en çok gol yiyen, aldığı 2 galibiyet ile en az galip gelen, deplasman da en çok kaybeden derken ne kadar olumsuz istatistik varsa rekorlara meydan okurcasına tarihi bir çöküş ile bir rüyanın daha sonuna geldik. Maddi gücü olmamasına rağmen yola devam eden yönetim, istikrar sağlanamayan teknik kadrolar, gemiyi sürekli terk eden oyuncular, hiçbir koşulda destek vermeyen yerel yönetimler ve tüm çığlıklara rağmen arkasını dönen iş dünyası. Kahramanmaraşspor buraya kadar büyük taraftarının direnişi ve halkın takımı olmanın kimliği ile geldi. Endüstriyel futbol da para yoksa, sabit gelir yoksa, siyasi güç yoksa, yerel yönetimlerden ve iş dünyasından destek yoksa, teknik ekip seçiminde isabetli karar ve istikrar yoksa ve en önemlisi işi iyi bilen bir yönetim yoksa sonuç genelde hüsran oluyor. 8 ay önce süper lige bile çıkabiliriz diyecek cüreti kendimiz de bulurken şimdi düştüğümüz hal ortada. Şimdi herkes bundan sonrasını merak ediyor. Kardeşlerim bu saatten sonra yönetim kendi gücü ve imkanları ile takımı yeniden hedefe koşacak bir yapıya dönüştüremezse Kahramanmaraşspor’u daha da kötü günler bekliyor demektir. Bu zaman kadar gelmeyen destek bundan sonra hiç gelmez. Bu arada takımı satın alıp kabullenecek ve ciddi bir nakit desteği ile hedef koyan bir yapı gelmezse yine sonuç daha da kötü olacak. Gelinen nokta da maalesef size güzel bir haber verememenin burukluğunu yaşıyorum. Kusura bakmayın içinize su serpmeyi çok isterdim ama maalesef şuan ki tabloya bakılırsa her şey daha da kötü olacak. Şehirde yaşayan çoğu insan Kahramanmaraşspor’a sadece bir takım olarak bakıyor. Şunu herkesin suratına çarparak bir kere daha söylemem gerekiyor. Bir takım ligden düşerse, bir memleket ligden düşer!
